My composition : Azagaay Poosum ManjaL - அழகாய் பூசும் மஞ்சள்

Song : Azagaay Poosum ManjaL - அழகாய் பூசும் மஞ்சள்
Sung By : Pratibha Parthasarathy and Murali Venkatraman
Composed and Orchestrated By : Murali Venkatraman
Lyrics : Udhaya KulandaivElu
Mixed by : Abin Pushpakumaran (Nadabindu Recording Studio)
Cover Art : R. S. Arun Prakash

This song is one of the many conceived as a series in Raga Hamsadhwani (Hansdhwani) in the year 2006.  The album was to be titled "Flirting with Hamsadhwani".  The first titled Sendhaamarai saw the light of the day - thanks to Joseph Thomas - who actively pursued the blogswara project.  However, life became too busy over the years with my PhD ending in 2006 and with subsequent postdoc jobs and immigration it has never been easy to complete some of those projects which were pending for long but this song finally is out.

The song is essentially a romantic melody garnished with raga Hansdhwani.  Lyricist Udhaya has chosen the secondary theme of the song as mocking of those who indulge in infatuated ephemeral relations.  Taking the moon as a protagonist, he chides the moon for its 'illicit' love for the earth even though it is in a relationship with sky. Pratibha's vocals particularly have garnered praises from stalwarts like the bengali singer Subhamita Banerjee.

A loose translation is given at the end of the lyrics  :

பல்லவி :

M: அழகாய் பூசும் மஞ்சள்
அரிதாய் தோன்றும் திங்கள்

F: வானம் ஏந்தும் போதும்
பூமி தேடுகின்றாய்

M: கதிரின் ஆடை போர்த்தி
யாரை ஏய்க்க வந்தாய்?

F: சுடரின் பார்வைச் சூட்டை
மறவா காலைப் பூக்கள்

M: காதல் வெள்ளை நெஞ்சில் கள்ளம் சேர்க்கும்

F: அழகாய் பூசும் மஞ்சள்
அரிதாய் தோன்றும் திங்கள்

M: வானம் ஏந்தும் போதும்
பூமி தேடுகின்றாய்

(Interlude)

சரணம் 1:

M: மெய்க் காதலின் சன்னதி ஊரான் மலர் சூடுமா?

F: எல்லோருமே வேற்றுமை தேடினால் தான் ஆகுமா?

M: கொள்ளாமலே கடலுமே கரை தாண்டினால் தாங்குமா?

F: எப்போதுமே வேறொரு இல்லாமை மேல் மோகமா?

M: நாளுக்கொரு மேனியும் பொழுதுக்கொரு போதையும்

F: இதுபோலொரு வாழ்க்கையில் ஆனந்தமே வாடகை

M: தேன் கூட்டிலே வாழ்ந்தாலே தேனும் கசந்து போகுமா?

F: (இரவில்)
அழகாய் பூசும் மஞ்சள்
அரிதாய் தோன்றும் திங்கள்

M: வானம் ஏந்தும் போதும்
     பூமி தேடுகின்றாய்

(Interlude)

சரணம் 2:

F: நேர் பாதையில் போவதில் ஏன் இத்தனை வேதனை?

M: சூடாத ஓர் பூவையே பாராததே சாதனை

F: எக் காதலின் ஆர்வமும் நாளாகவே ஆறிடும்

M: ஆள் மாறவே காதலும் ஆர்வத்திலே கூடிடும்

F: அக் காதலின் ஆரம்பம் அவ்விதமே தோன்றிடும்

M: ஆரம்பமே வேண்டுவோர் அன்பென்பதே கண்டிலார்

F: மேல்வாரியாய் மேய்ந்தாலே தனிமைத் தீயில் அழிகிறார்

M: (இரவில்)
அழகாய் பூசும் மஞ்சள்
அரிதாய் தோன்றும் திங்கள்
வானம் ஏந்தும் போதும்
பூமி தேடுகின்றாய்

F: கதிரின் ஆடை போர்த்தி
யாரை ஏய்க்க வந்தாய்?
சுடரின் பார்வைச் சூட்டை
மறவா காலைப் பூக்கள்

M: காதல் வெள்ளை நெஞ்சில் கள்ளம் சேர்க்கும்
 
M+F: அழகாய் பூசும் மஞ்சள்
அரிதாய் தோன்றும் திங்கள்
வானம் ஏந்தும் போதும்
பூமி தேடுகின்றாய் 

Translation :

Oh beautiful moon who smears the turmeric (yellow) paste on your face occasionally (this signifies the yellow moon visible on a full-moon day) !  You come adorning the fabric of light given to you by the Sun, pretending as if it is your own !  You are dependent on the sky who is holding you in his arms ! But, by nurturing romantic feelings for the earth, you are acting treacherously against both the sky and the sun! 

The true altar of love will not accept the flowers from anybody but the beloved! Is it right for everybody to look for "variety" in love and relationships ?  Is it right if the sea (of desire) breaches the shore  ? Why would the mind want to wander off from the present state of bliss (due to a dignified relation) and look for nothingness ? For the house of love, happiness is the rent we pay.  Even though the bee resides in the bee-hive for its life, does it ever feel the honey has gone bitter ? ( as in get tired of the honey ?)

Why is it so difficult to go on a righteous path ?  The real achievement of mind is to look away from the flower which is not yours.  Any new relationship starts with an extreme infatuation the sheen of which wanes when another one comes by.  Such transient relations will only end up roasting you in the fire of loneliness !